کد مطلب:44516 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

آيا مرد مسلمان مي تواند با زن غير مسلمان ازدواج كند، اگر نه چرا؟(پ)

غير مسلمان يا از اهل كتاب (يهود، مسيحي و...) است يا از اهل كتاب نيست. اگر از اهل كتاب نباشد، ازدواج با او مطلقاً جايز نيست. اگر از اهل كتاب باشد، بعضي از فقهاي شيعه ازدواج با آنها را نيز جايز نمي دانند اما بيشتر فقهاي شيعه و از جمله حضرت امام، ازدواج موقت با اهل كتاب را جايز مي دانند، اما ازدواج دائم صحيح نيست.(1)

مستند حكم فقها، آيات و رواياتي است كه در مورد مشركان و غير اهل كتاب به صورت صريح ذكر شده است. اما روايات در باب ازدواج با اهل كتاب صراحت ندارد.

در مورد فلسفه حكم بايد گفت:

از جمله اموري كه ملل مختلف گذشته در انتخاب همسر خويش مراعات ميكردند و سخت پايبند آن بودند، اين بود كه ميكوشيدند همسرشان از نظر اعتقادي نيز سالم باشد، بدين معنا كه معتقد بودند همان گونه كه سلامت جسمي پدر و مادر در سلامت جسمي فرزند مؤثر است، سلامت روحي و اخلاقي و عقيدتي نيز در سعادت فرزند مؤثر خواهد بود. به همين جهت مردمان از ديرباز از ازدواج با افراد غير همكيش خود پرهيز داشتهاند. بنابراين نهي از ازدواج با بيگانه عقيدتي، اختصاص به اسلام نداشته، بلكه در اديان ديگر نيز از ازدواج با بيگانه عقيدتي نهي شده است.

يكي از ادياني كه به شدت پيروان خود را از ازدواج با بيگانگان برحذر داشته، آيين يهود است. در بخشهاي مختلفي تورات به شدت يهوديان را از ازدواج با بيگانگان منع كرده و آن را از گناهان كبيره معرفي كرده است.

ممنوعيت ازدواج با بيگانگان ، به سبب مصونيت اعتقادي پيروان دين بوده ، يا به جهت حفظ مليت و اصالت نژاد و قومي.

در آيين مسيحيت و مجوسيّت نيز ازدواج با بيگانگان ممنوع است. در اسلام ممنوعيت ازدواج با بيگانگان در موارد محدودي كه مطرح بوده، مبني بر حس مليگرايي و برتري قومي نبوده، بلكه به جهت مصونيت اعتقادي مسلمانان و دور نگه داشتن آنان از آلودگيهاي اخلاقي و حفظ اصالت خانوادگي بوده است.

خانواده و استواري آن و روابط صميمي و گرم و محبت آميز بين افراد خانواده (كه اساس ازدواج در آيات قرآن دانسته شده) و نطفه فرزندي كه در اين شرايط منعقد مي شود، نيز مراحل مختلف رشد را در شكم مادر و پس از آن پشت سر مي گذارد، نمي تواند از نظر اسلام ناديده گرفته شود.

به مسلمانان دستور داده شده كه كافران را به دوستي انتخاب نكنند، در حالي كه پايه ازدواج بر دوستي و محبت است. استواري بنيان خانواده كه در اسلام بسيار اهميت دارد، مبتني بر آن است. دو عقيده ، ناهماهنگ با همه كاركردها و احكام مختلفي كه دارند، نمي توانند در يك جا جمع شوند. اسلام فقط عقيده نيست كه كاري به رفتار انسان ها و عملكرد آنها نداشته باشد، بلكه در تمام امور اساسي زندگي، برنامه و احكام دارد. طبيعي است اجراي اين برنامه ها و احكام در خانه اي كه آنها را نمي پذيرد، در حالي كه برخي از برنامه ها نياز به همكاري همسر و خانواده دارد، سخت و دشوار ، بلكه ناممكن است.

مطالبي كه بيان شده حكمت ها و مصالحي است كه عقل ما قادر به درك آنها است، اما مي تواند حكمت هاي ديگري نيز وجود داشته باشد كه خداوند دانا و حكيم از آن ها آگاه بوده اما براي عقل ما قابل درك نباشد يا هنوز به آنها دست نيافته است، ولي به جهت مصلحتي كه اين حكم دارد، خداوند آن را براي بندگان وضع كرده است.

پي نوشت ها :

1 - تحريرالوسيله، ج2، ص 285.